Çok acayip hızlı olmam lazım sangha. Bugün, başka bir sangha Shadowcular olarak cümbür cemaat Bursa’ya, Aylin’in düğününe gidiyoruz. Vur patlasın, çal oynasın!

Dün gece blogdan sebep geç uyudum. Sabah çok zor uyandım. Öyle erkene de kurmamıştım saati uykumu alayım diye, malum gece uzun. Ama yine aldığım uyku yetmedi. Yüzüm gözüm şiş, başımda fena bir ağrıyla kazıdım kendimi yataktan. Göz ucuyla, yani gerçekten sadece sağ gözümle bloga girip şöyle bir gezindim, Defne Hoca’nın (bize göre) sabah baskısını okudum. Biliyorum, yapmamalıydım. Ama gözümden içeri bir uyaran sokmasaydım bu sabah hiç kalkamazdım. Samapada’da bile ilk birkaç saniye gözlerimi kapatıp uyuklamış olabilirim.

Yüzüm gözüm ve bütün kafamın içi böyle şişmiş zonkluyor iken yapılabilecek en iyi şey etraflı bir dil sağma işiydi. Aldım elime tülbenti, bir o yana, bir bu yana, çekiştirip sağdım dilimi. Önce biraz burnum açıldı, sonra biraz genzim. Başım hala fena ağrıyordu. İkinci prelüd’ün öne katlanmalarında kesin dedim daha kötü olacak bu baş ağrısı. Prelüdün bir yerlerinde yarıda kesip sırt üstü pozlara geçerim diye yastığımı bile hazır etmiştim. Ama peşin hüküm bu ya, beklediğim gibi çıkmadı. Dün gerçek anlamda normal tempomdaki hayatıma ilk döndüğüm gündü, ve hemen kalçamda hissettim isyanları. Sabah özel derse gittim, ısınmalar ve birkaç çok ana poz hariç hiçbir şey göstermedim. Akşamki Yin dersimde yine orkestra şefi gibiydim, dersi ayakta anlattım. Ama yine de öğlen kendimi Fatmacığın evine attığımda minikten bir zonklama baş göstermişti olay mahallinde. Bugün o yüzden biraz daha yumuşak takıldım.

Kahvaltı sonrası, düğün için hangi elbiseyi giysem, altına hangi ayakkabıyı giysem, saçımı nasıl yapsam, ne renk oje sürsem gibi düşünmeyi özlediğim şeyler ile uğraştım. Böyle dünyevi işler.. Ama aldı beni bir heyecan! O yüzden rahat rahat hazırlanayım diye kaçıyorum şimdi sangha.

P.S: 28 günü yarılamış bulunmaktayız, farkında mısınız? Yarın sabah, 9 Temmuz İstanbul saati ile 09:06’da dolunay var, aman kaçırmayasınız 🙂